- dægrǽdwóma
- \dægrǽdwóma2 m (-n/-n) dawn, rush or noise of dawn
Old to modern English dictionary. 2013.
dægrǽdwóma
Look at other dictionaries:
dwojako — «dwoma sposobami» Dwojako pisać, wymawiać jakiś wyraz, słowo … Słownik języka polskiego
Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre … Wikipédia en Français
Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… … Wikipédia en Français
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США … Википедия
długość — ż V, DCMs. długośćści; lm MD. długośćści 1. «rozciągłość linii albo płaszczyzny w tym kierunku, w którym dwa skrajne punkty leżą w największej odległości od siebie; w matematyce: liczba rzeczywista wyrażająca wielkość odcinka; w fizyce: jedna z… … Słownik języka polskiego
dwa — + m. nieos. i n; dwaj, dwóch, dwu, m. os.; dwie, ż; DMs. dwóch, dwu, B. m. os. dwóch, dwu, m. nieos. i n dwa, ż dwie, C. dwom, dwu, dwóm, N. m i n dwoma, dwu, ż dwiema, dwoma 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 2» Dwóch, dwu mężczyzn idzie,… … Słownik języka polskiego
dwujęzyczny — 1. «mówiący, posługujący się dwoma językami» ∆ Teren, kraj dwujęzyczny «teren, kraj zamieszkały przez ludność mówiącą dwoma językami» 2. «napisany w dwóch językach» Tekst dwujęzyczny. ∆ Słownik dwujęzyczny «słownik podający w kolejności… … Słownik języka polskiego
nie — (pisane rozdzielnie) partykuła przecząca 1. w połączeniu z czasownikami a) «stanowi zaprzeczenie jakiejś czynności lub stanu, które dany czasownik wyraża; w konstrukcjach zdaniowych uwydatnia kontrast, przeciwieństwo, stopień nasilenia danej… … Słownik języka polskiego
półton — m IV, D. u, Ms. półtonnie; lm M. y 1. «jaśniejszy a. nieco inny odcień jakiegoś koloru; jeden z kolorów pośrednich między dwoma kolorami podstawowymi, np. jeden z szarych tonów, pośrednich między białym a czarnym na fotografii biało czarnej»… … Słownik języka polskiego
